-={ਗੁੱਗਾ ਤੇ ਗੁੱਗੇ ਦੀ ਭਗਤ }=-
     ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਬਣੀ "ਗੁੱਗੇ ਦੀ ਮਾੜ੍ਹੀ" ਉਤੇ ਉਥੇ ਬਣੀ ਹੋਈ 'ਖੁੱਡ' {ਬਾਂਬੀ} ਤੇ ਕੱਚੀ ਲੱਸੀ ਦਾ ਛੱਟਾ ਦੇ ਕੇ , ਧੂਣੀ ਧੁਖਾਅ  ਗੁੱਗੇ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਕੇ, ਅਤੇ ਉਥੇ  ਬੈਠੇ ਮੰਗਤਿਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਤੇ ਜਨਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸੇਵੀਂਆਂ ਵੰਡ ਕੇ । ਮਾਈ ਜਗੀਰੋ ਘਰ ਪਰਤ ਆਈ।  ਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਾਰ ਵਿਚ ਰੁਝ ਗਈ ।
     ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਹ ਗਹੂਰੇ ਵਿਚੋਂ ਪਾਥੀਆਂ ਲੈਣ ਗਈ, ਉਥੇ ਪਾਥੀਆਂ ਵਿਚ ਲੁਕਿਆ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਸੱਪ {ਨਾਗ} ਉਸਦੇ ਲੜ ਗਿਆ। ਘਰ ਦੇ "ਮਾਈ ਜਗੀਰੋ" ਨੂੰ  ਚੁੱਕ ਕੇ ਫਾਂਡਾ ਕਰਾਉਣ ਲੈ ਗਏ ,"ਪਰ" ਡਾਕਟਰੀ ਇਲਾਜ ਬਿਨਾਂ ਮਾਈ ਤੜਪ-ਤੜਪ ਕੇ  ਚੱਲ ਵਸੀ 
     {ਗੁੱਗੇ ਨੇ ਅਪਣੇ ਭਗਤ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾ ਬਖਸ਼ਿਆ ?}
      ਉਧਰ  ਲੋਕਾਂ ਨੇ  ਸੱਪ ਨੂੰ ਲੱਭ ਕੇ ਡਾਂਗਾਂ ਨਾਲ ਕੁੱਟ-ਕੁੱਟ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ।
     ਹੁਣ ਗੁੱਗਾ ਤੇ ਗੁੱਗੇ ਦੀ ਭਗਤ ਇਕੋ ਥਾਂ ਮੋਏ ਪਏ ਸਨ ।
     ਲੋਕ ਤਰ੍ਹਾਂ-ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।ਕੋਈ ਗੁੱਗੇ ਦਾ ਕਹਿਰ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਕੋਈ "ਫਾਂਡਾ" ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
     "ਤਾਇਆ ਹਾਜਿਰ ਜਵਾਬੀ"  ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ  "ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ" ਨੇ ਇਕ ਹੋਰ ਕੀਮਤੀ ਜਾਨ ਲੈ ਲਈ ?
                           ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਖਾਲਸਾ" ਮਿਉਂਦ ਕਲਾਂ {ਫਤਿਹਾਬਾਦ}
                            ਮੋਬਾਈਲ =-97287 43287, 94662 66708,