ਰਸਤੇ ਦੀ ਚੋਣ ! ( ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ )
ਸਾਂਭਰ ਚਾਵਲ ਵੀਹ ਰੂਪਏ ਪਲੇਟ ! ਪੈਸੇ ਖੁੱਲੇ ਦੇਣਾ ਭਾਈ !
( ਸ਼ਕਲ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਘਰ ਦੀ ਵਿੱਖਣ ਵਾਲੀ ਬਾਈ - ਤੇਈ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਕੁੜੀ ਹਫ਼ਤਾਵਾਰ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ - ਘੁੰਮ ਕੇ ਸਾਂਭਰ - ਚਾਵਲ ਵੇਚ ਰਹੀ ਸੀ !
ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਵੋਹਟੀ ਨਾਲ ਸੱਬਜੀ ਲੈਣ ਆਇਆ ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ! )
ਓਏ ਇਹ ਤਾਂ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ! ਕੀ ਹਾਲ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ ?
(ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵੋਹਟੀ ਹਰਮੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ )
ਕੁਲਵਿੰਦਰ ! ( ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ )
ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਬਲਬੀਰ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਆਈ !
ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ( ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ) : ਤੂੰ ਇਹ ਮਿਹਨਤ ਮਜਦੂਰੀ ਕੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੇਰੇ ਹਸਬੈਂਡ ਕਿੱਥੇ ਹਨ ?
ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ( ਦੋਹਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ) : ਸੱਤ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਲਾਈਸਿਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ , ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤ , ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮੋੜ
ਲਈਆਂ ! ਜਿਹੜੇ ਸਾਥ ਦੇਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਆਏ ਵੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿੱਧ ਨਜ਼ਰ ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਸੀ ! ਸਰੀਰ ਵੇਚਣਾ ਮੈਨੂੰ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹੀ ਲਿਖੀ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਲਿਆ ! ਇੱਜਤ ਦੀਆਂ ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ ਮਿਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ! ਕੁੱਝ ਪੈਸਾ-ਧੇਲਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਟਿਫਿਨ ਸਰਵਿਸ ਵੀ
ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਵਾਂਗੀ ! ਚੰਗਾ ਭਾਈ , ਚੱਲਦੀ ਹਾਂ !
ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹਰਮੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਮੁੰਹ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ : ਕੋਈ ਆਸਾਨ ਕੰਮ ਭਾਲਦੀ ! ਇਹ ਕਿੱਥੇ ਸੜਕਾਂ ਉੱਤੇ ਧੱਕੇ ਖਾ ਰਹੀ ਹੈ ?
ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ( ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ) : ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਰ ਵੇਚ ਕੇ ਕਮਾਈ ਕਰਣਾ ਸੌਖਾ ਰਸਤਾ ਹੈ ! ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ "ਪੱਖਾ ਵੇਖ ਕੇ" ਸੌਖੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾ ਸਕਦੀ
ਸੀ ! ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਇੱਜਤ ਨਾਲ ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਔਖਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਨਾਲ ਜੋ ਬਰਕਤ, ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਤਸੱਲੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਉਹ ਕਹਿਣ-ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਪਰੇ
ਹੈ ! ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਇਸ ਰੂਪ ਨੇ ਉਸ ਪ੍ਰਤੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਇੱਜਤ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ! ਅਜੇਹੀ ਵੋਹਟੀ ਜਿਸਦੀ ਵੀ ਹੋਵੇਗੀ ਓਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਸਮਝੇਗਾ
ਤੇ ਇਸੀ ਜਨਮ ਨੂੰ ਓਹ ਸਵਾਰ ਲਿਆ ਸਮਝੇਗਾ ! (ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ )
ਹੁਣ ਚੱਲੀਏ ? ਜਾਂ ਇੱਥੇ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਉਸਦੇ ਸੋਹਿਲੇ ਹੀ ਗਾਣੇ ਹਨ ? ( ਦੂਜੀ ਤੀਵੀਂ ਦੀ ਸਿਫਤ ਨੂੰ ਨਾ ਸਹਾਰਦੇ ਹੋਏ ਹਰਮੀਤ ਕੌਰ ਅੰਦਰਲਾ ਗੁੱਸਾ ਦਬਾ ਨਹੀਂ ਪਾਈ) -
ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਾਈਸਨ